Mikobakteriler, tüberküloz
(verem) ve lepra (cüzam) gibi iki önemli hastalığın etkenidirler. Aside ve alkole dirençli bakterilerdir. Actinomyces ve Nocardia’lar Gram pozitif,
fllamentöz bakterilerdir. İnsanlarda seyrek olarak hastalık oluştururlar. Genellikle oluşturdukları hastalıklar kronik ve granülamatöz tiptedir.
Spiroketler içerisinde insanlar için en önemli
patojen, siflliz etkeni olan Treponema pallidum’dur. Borrelia ve
Leptospira’lar daha seyrek olarak hastalık oluştururlar. Rickettsia ve
Chlamydia’lar sentetik besiyerlerinde üreyemeyen bakterilerdir. Rickettsia’lar tifüs grubu hastalıkları, Chlamydia’lar ise trahom başta olmak üzere çeşitli tipte enfeksiyonları oluşturabilirler. Mycoplasma’lar ise sentetik besiyerlerinde üreyebilen ve bakteri duvarı bulunmayan mikroorganizmalardır.
Mikoplazma lar, insanlarda en
sık olarak atipik pnömoni etkeni olarak karşımıza
çıkarlar.
MİKOBAKTERİLER (MYCOBACTERİA)
Mikobakteriler, Mycobacteriaceae ailesi içinde
yer alırlar. Bu aile
içerisinde yer alan ve insanlarda hastalık
oluşturan bakteriler Mycobacterium tuberculosis, atipik mikobakteriler ve Mycobacterium
lepra’dır.
AKTİNOMİÇESLER (ACTINOMYCES)
Gram pozitif, dokularda fılamentöz yapıda,
kültürlerden yapılan preparatlarda daha çok basil
görünümünde bakterilerdir. Filamentöz yapıların ortalarında granüler oluşumlar
bulunur. Hematoksilen-Eozin boyası ile
incelemede granüler yapılar pembe olarak görülür.
Aside rezistan yöntemle boyanmazlar. Hareketsizdirler,
spor oluşturmazlar. Actinomyces’lerden bir çoğu toprak ve organizma dışında saprofit olarak bulunur.
İnsanlarda hastalık oluşturan en önemli tür Actinomyces israelii’dir. Aktinomikoz’a neden olabilen A. naeslundii, A. radringae ve
A. turicensis gibi başka türler
de bulunmaktadır.
A. israelii anaerop
üremekle birlikte, bir çok kökeni mikroaerofilik olarak
üreyebilir. Bir
kaç pasajdan sonra aerobik üreme özelliği gösterirler. Optimal üreme ısıları 37 °C ve pH 7,2-7,4 ’dür.
Kültürde en iyi üreme beyin kalp buyyonu ve
agarında gözlenir. Kolonileri
beyin
kalp
infüzyon agarında 4-6
gün sonra 1 milimetre-
den küçük ve koloni mikroskobu ile incelendiğinde molar diş görünümündedir.
Sıvı besiyerlerinde ve özellikle tiyoglikolatlı buyyonda bulanıklık oluşturmadan ve
tüp dibinde tek tek beyazımsı granüller halinde
dipte çöküntü yaparak
ürerler.
Actinomyces
türleri tarafından,
aktinomikoz hastalığı oluşturulur.
İnsanlarda 4
klinik şekline rastlanabilir. Bunlar servikofasiyal(=boyun bölgesi), torasik(=göğüs bölgesi), abdominal(=karın bölgesi)
ve yaygın şekildir.
Serviko-fasiyal şekil en sık rastlanan klinik
tablodur. Lezyon
yüz,
boyun, dil
ve mandibulada görülebilir. Etkenin oluşturduğu derialtı lezyonları Şstülize olma özelliğindedir. Akıntı,
kanlı
irinli
ve aktinomikoz için karakteristik olan sarı
tanecikler şeklinde sülfür
granülleri özelliğindedir. Sülfür granülleri A.
israelii topluluğundan ibarettir. Servikofasiyal aktinomikoz’a normal ağız şorasında bulunan
aktinomiçesler neden olmaktadır.
NOCARDIA
Bu cins içerisinde yer
alan
bakterilerden insanlar için fırsatçı patojen
olan
türler Nocardia asteroides
ve daha az sıklıkta ise
Nocardia brasiliensis’dir. N. asteroides,
Gram pozitif kok ve basil görünümünde
ancak ilk üremelerinde filamentöz görünümdedir. %1 sülfirik
asit ile dekolorize edildiği
zaman aside
dirençli boyanma özelliği gösterir. Basiller doku salgıları ve irinli
lezyonların incelenmesinde basil ve filamentöz yapıdadırlar. Aerobik olarak çoğu besiyerinde yavaş olarak üreyebilirler. Sabouraud agarda 3-4 haftada sarı-turuncu, kırmızı
renkli havasal beyaz iplikçiklerden oluşan koloniler yaparlar.
Biyokimyasal özelliklerinden tür ayırımında yararlanılır. N.
asteroides jelatin agarda üreyemezken, N. brasiliensis üreyebilir. Bütün nokardiyalar üreaz enzimine sahiptirler. Hücre duvarının kromotografik iden-
tifikasyonu ile tür ayırımı yapılabilmektedir.
Oluşturduğu
Hastalıklar: Daha çok sistemik, daha az olarak da lokalize miçetoma şeklinde enfeksiyonlar oluştururlar.
Akciğer nokardiyozu en sık
görülen klinik şekildir.
Akciğerlerde pnömoni ve plevra
tüberkülozuna benzer lezyonlar yapar.
SPiROKETLER
Spirochaetales takımı içerisinde yer alan bakteriler spiroket
grubu bakteriler olarak bilinir. Bu takım
içerisinde Spirochaetaceae ve Leptospiraceae olmak
üzere iki
familya bulunur. Spirochaetaceae familyası içinde
insanlar için patojen olan Treponema
ve Borrelia cinsleri yer alır.
Leptospiraceae familyasında ise Leptospira cinsi insan için patojendir.
RİKETSİYALAR (RICKETTSIA)
Bu mikroorganizmalar, çomakçık
şeklinde bazen Şlamentli, kesinlikle canlı
hüc- re dışında üretilemeyen, hücre
içinde ise
daha çok
sitoplazmada yerleşip bazen de nükleusta yer
alabilen bakterilerdir. Hücre dışında ve 56 °C ’de çabuk
inakti- ve olabilirler. Bu cins içerisinde insanlarda hastalık oluşturabilen önemli
türler;
R. prowazekii, R.
typhi, R. rickettsii, R. akari, R.
conori ve R. tsutsugamushi’dir. Riketsiyalar, 0,3-0,6 mikrometre en
ve 0,8-2 mikrometre boyundadırlar.
Kirpik ve kapsülleri yoktur.
Gram negatiftirler. Giamsa, Castenada ve Macchiavello yöntem-
leri ile iyi boyanırlar. Giemsa
ile mavi, Macchiavello ile kırmızı, Castenada
ile mavi renk alırlar.
Canlı hücre dışında üretilemezler. Hücrede sitoplazma içinde üremekle birlikte
vakuollerde (fagolizozomlarda) üreyemezler. Bazı
suşlarının nükleus içinde
de üreyebildiği gösterilmiştir.
Embriyonlu
yumurta sarı
kesesinde ve bazı memelilerden hazırlanan doku
kültürlerinde üretilmeleri mümkündür. Çoğalmaları
enine doğru ikiye bölünerek olur. Optimal üreme ısıları 32-35°C arasında değişir. Bitlere R. prowazekii verilerek
üretilebilir. Ayrıca tifüs grubunda toplanan
R. prowazekii ve R. typhi
tavşan ya da kobay testisinde antijenik
yapısı değişmeden üretilebilir. R. tsutsugamushi tavşan gözünde 3-4
gün içerisinde enfeksiyon
oluşturarak ürer.
Riketsiyalar bakterilere benzer enzimleri sayesinde kendi
metabolizmalarını sağla- yabilme yeteneğindedirler. Bir çok Şziksel etkenlere ve kimyasal maddelere karşı dayanıksızdırlar. Riketsiya’ ların grup ve türe özgül antijenleri daha çok hücre çe-
perlerinde bulunur. Türe özel olanların ısıya dayanıksız
yüzey antijeni oldukları ve
hipotonik eriyiklerde safaştırılmak suretiyle
elde edilebilecekleri, organizmada koruyucu bağışıklık oluşturdukları bilinmektedir.
Riketsiya’ ların tanısında, oluşturdukları eritrosit duyarlılaştırıcı enzimleri
saye- sinde indirekt
hemaglutinasyon deneyleri yapılabilir. Riketsiya’ larda
bulunan bazı
antijenler ile bazı Proteus bakteri antijenleri
ortak özellik gösterir. Bunların başlıca-
ları Proteus X19, X2, XK’dır. Bu özelliklerinden pratikte yararlanarak Riketsiya en- feksiyonu geçiren kişilerin serumlarında Proteus’ların O
antijenlerine karşı aglutinasyon yöntemi ile antikor aranır. Bu
aglutinasyon testine “Weil-Felix” reaksiyonu adı verilir.
KLAMİDYALAR (CHLAMYDIACEAE)
Bu cins içinde
yer
alan
bakteriler zorunlu
hücre
içi parazitidirler. 0-2-1,5 mikro- metre çapında ve hücre içi gelişme
dönemlerine göre farklı görünümler veren mik- roorganizmalardır.
Hücre içinde üç dönem (elementer, inisiyal,
ara) geçirirler.
Klamidyaların enfeksiyöz özelliğe sahip
olan
elemanter cisimcikleri vardır. Bu cisimcikler hücreye
yapışarak fagosite edilirler. Girdikleri
yerde gelişim göstererek
büyürler. İnsiyal cisimcikler haline dönüşürler. İkiye bölünerek hızla çoğalma işle- mi
başlar. Daha sonra elemanter cisimcikler haline dönüşürek, içlerinde mikroko- loniler oluşur. Kolonilerin etrafını saran zar ve hücre parçalanınca elemanter
cisim- cikler hücre
dışına çıkar. Bir hücre
içerisine birden
fazla elemanter cisimcik girebilir. Elementer
cisimcikler, Giemsa
ile pembe, Macchiavello ile kırmızı, hücre
sitop- lazması ise mavi renkte
boyanır. İnisiyal cisimcikler ise Giemsa
ile
mavi
boyanır. Ayrıca şoresan boyama yönteminden de
yararlanılmaktadır.
Klamidyalar, kendi yapı taşlarını ancak konak hücre
içinde
oluşturabildiklerin- den
enerji parazitidirler. Klamidyaların hücre duvarı gram negatif
bakterilere ben-
zer. Klamidyalar suni besi ortamında üremezler. Embriyonlu yumurta sarı kesesinde ve doku
kültürlerinde üretilebilir. Isıya, eter, formalin
ve fenol gibi antiseptik
maddelere karşı dayanaksızdırlar.
Tetrasiklin, kloramfenikol ve eritromisin gibi ke- matöropetiklere duyarlıdır. Klamidyaların gruba ve tipe özgül olmak üzere, iki tip antijenleri bulunur. Ayrıca nötralizasyon deneyleri ile gösterilebilen toksik etkiye sahiptirler.
MİKOPLAZMALAR
(MYCOPLASMA)
Çok küçük oldukları için bakteri filtresinden geçer, ışık mikroskobunda görülmez. Hücre duvarı bulunmadığından Gram yöntemi ile boyanmazlar. Gram negatif olarak kabul edilirler. Bazıları mukozalarda (solunum, ürogenital) şorada
bulunur. Özel zengin besiyerlerinde ürerler, kolonileri çok
küçüktür. İnsanlarda
hastalık oluşturan türlerden M.
pneumoniae atipik pnömoni ve
üst solunum yolu enfeksi- yonu etkenidir. M. hominis, M.
genitalium, Ureaplasma spp.
ise
genital sistemde
hastalık oluştururlar.
M. pneumoniae, sadece insanda
hastalık yapar. Hastalık damlacık yoluyla bula-
şır. Bakterinin inkübasyon süresi
1-3 haftadır. En çok çocukluk ve genç erişkin yaş grubunda olmak üzere
M. pneumoniae bağlı enfeksiyonlar toplumda yaygındır.
Mikoplazmaların büyüklükleri 50-300 nanometre boyutlarında değişir. Sert hüc-
re duvarına sahip olmamaları nedeniyle çeşitli mikroskobik görünümler alabilirler (kok,
basil, puro,
iğ, vb). Giemsa
ve Castenada yöntemi ile boyanırlar. Karanlık alan mikroskobu ve
faz kontrast mikroskobu ile iyi incelenirler. Canlı
hücre
dışındaki ortamlarda üreyebilirler. Katı besiyerinde koloni mikroskobunda incelendik- lerinde, sahanda pişmiş yumurta görünümünde (ortası
tümsek
kenarları yassı) koloni oluştururlar.
UREAPLASMA
Yaklaşık 300 nm çapında hücre duvarı bulunmayan, Gram negatif, hareketsiz bir bakteridir. MikroaeroŞl olup, üreme ortamlarında % 5-10 CO2
ilavesi ile üreme- leri arttırılır. Genel kullanım besiyerlerinde üremezler.
Üreyebilmeleri için besiyer-
lerinde %5-10 serum bulunması gerekir. Katı besiyerinde oluşturduğu koloniler 15- 60 mikrometre büyüklüğündedir. Bu bakteri hızlı
üreaz
enzim
aktivitesine sahip
olduğundan bu isimle anılmaktadır. Üreaplasma urealyticum’un, antijenik yapıla- rına göre en az 14 serotipi bildirilmiştir. İnsanlarda ürogenital mukoza şorasında
bulunabilmektedir. Hastalık belirtisi göstermeyen kişilerde de bu bakteriye ait öz- gül antikorların varlığı gösterilmiştir. İnsanlarda gonokoksik olmayan ve gonokok sonrası
üretrit etkenlerinden
biridir. Ayrıca
kadınlarda akut pelvis enfeksiyonlarına
neden olduğu bildirilmiştir. Mikrobiyolojik tanıda serolojik testlerden yararlanılır.
1.
Aşağıdakilerden hangisi Mycobacterium tuberculo- sis’ in özelliği
değildir?
a.
Tüberküloz hastalığını oluştururlar.
b.
Asid+alkole dirençli boyanma özelliği gösterirler.
c.
Löwenstein-Jensen besiyerinde üretilirler.
d.
Aerop üreme gösterirler.
e.
M. tuberculosis katı
besiyerlerinde 24-48 saat içinde koloni oluştururlar.
2.
Sentetik
besiyerlerinde üretilemeyen Mycobacteri- um türü aşağıdakilerden hangisidir?
a. M. leprae
b. M. tuberculosis
c. M. bovis
d. M. africanum
e. M. microtii
3.
Löwenstein-Jensen besiyerinde, M.tuberculosis üre- diğinde
görünümü neye benzetilir?
a. Pamuksu
b. Kadifemsi
c. Ekmek kırıntısı
d. Yünsü
e. Sümüksü
4.
Balgamın
likefaksiyonu işleminde
aşağıdaki hangi
kimyasal madde kullanılır?
a.
N-acetyl-L-cystein (NALC)
b.
H2O2
c.
Asit
d.
Alkol
e.
Su
5.
Aktinomikoz vücudun en sık hangi bölgesini
tutar?
a.
Karın
b.
Boyun bölgesi
c.
Göğüs boşluğu
d.
Akciğer
e.
Karaciğer
6.
%1 SülŞrik
asit ile dekolorize edildiği
zaman aside
dirençli boyanma özelliği gösteren bakteri aşağıdakiler- den hangisidir?
a. Actinomyces israelii
b. Nocardia brasiliensis
c. Treponema pallidum
d. Borrelia recurrentis
e. Leptospira interrogans
7. Kazanılmış siŞliz
aşağıdaki hangi yolla bulaşır?
a.
Solunum yolu
b.
Sindirim yolu
c.
Cinsel temas
d.
Kene ısırması
e.
Bit ısırması
8.
Weil hastalığı aşağıdaki hangi bakterinin alt
türü ta- rafından oluşturulur?
a. Treponema pallidum
b. Borrelia recurrentis
c. Leptospira interrogans
d. Rickettsia tsutsugamushi
e. Rickettsia prowazekii
9.
Riketsiya’lar aşağıdaki
hangi bakteri
cinsi ile ortak antijenik yapıya sahipdir?
a. Klebsiella
b. Pseudomonas
c. Streptococcus
d. Proteus
e. Nocardia
10.
Kendi yapı taşlarını ancak konak hücre içinde oluş-
turabildiklerinden enerji paraziti
olarak adlandırılan bakteri aşağıdakilerden hangisidir?
a.
Mycoplasma
b.
Nocardia
c.
Actinomyces
d.
Chlamydia
e.
Mycobacterium
1.
e 2. a 3. c 4.
a
5.
b 6.
b 7.
c 8.
c 9.
d 10.
d
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder